Zrozumieć nadwzroczność?

Nadwzroczność, znana również jako dalekowzroczność, jest powszechnym typem błędu refrakcji, w którym odległe obiekty mogą być widziane wyraźniej niż obiekty znajdujące się w pobliżu.

Refrakcja to zaginanie światła podczas przechodzenia z jednego obiektu do drugiego. Promienie światła załamują się, gdy przechodzą przez rogówkę na siatkówkę. Siatkówka przekształca promienie świetlne na wiadomości przesyłane nerwami do mózgu. Mózg interpretuje te wiadomości jako obrazy, które widzimy. Z błędem refrakcji mamy do czynienia w momencie, w którym światło nie skupia się na siatkówce, ale za nią lub przed nią. W przypadku nadwzroczności światło skupia się za siatkówką.

Ze względu na specyfikę wady refrakcji, nadwzroczność (mała i średnia) często nie jest diagnozowana u dzieci,  ponieważ dzięki zdolnościom kompensacyjnym naszych oczu może nie dawać charakterystycznych objawów.  Dlatego, rodzice i opiekunowie powinni bacznie przyglądać się dziecku i w razie kłopotów z czytaniem, mrużeniem oczu, niechęci do zabaw w bliży, bólów głowy i oczu powinni natychmiast skonsultować się z okulistą.